حداد کنار جلیلی؛ برای یک گفتمان

قبل از ظهر امروز در حالی خبر انصراف کاندیداتوری حداد عادل برای یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری منتشر شد که در طول دو روز پیش به خصوص بعد از سومین مناظره، نظر سنجی ها حکایت از رشد شاخص های وی برای رای آوری داشت. بدون شک مواضع شجاعانه حداد عادل در خصوص جریان نفاق و فتنه، که می توان آن را بخوبی در مستند تبلیغاتی وی و همچنین اعلام مواضعش در مناظرات دید؛ بیش از پیش وی را نزد نیروهای انقلابی و ارزشی محبوب ساخته بود؛ به گونه ای که شکی در بین بسیاری از اصولگریان بخوص طرفداران سعید جلیلی که مهم ترین ویژگی ریاست جمهوری را اصلح بودن می دانند ایجاد کرده بود. این موضوع برای آن ها بسیار سخت تر از ماندن در این راه بخصوص بعد از چهار سال فراز و نشیب ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد بود و اکنون مرحله سخت امتحان آن ها برای نظام انتخاب بین دو راهی جلیلی و عادل شده می بود.

شاید اظهارات حداد عادل که کاملا منطبق بر گفتمان انقلاب و خط ناب اصولگرایی در کنار اعلام مواضع صریح و روشنگری هایش در مناظرات که در برابر دو کاندیدای اصلاح طلب مطرح می شد گواه خوبی مبنی بر انقلابی بودن و گفتمانی بودن این چهره می بود. همچنین آراء و نظارت وی در خصوص سیاست خارجی بخصوص آمریکا، فرهنگ و اقتصاد در کنار منش اخلاق مدارانه و آرام وی بیش از پیش وی را در چهار جوب یک فرد گفتمانی و انقلابی قرار می داد.

اما مناظرات آینه تمام نمای افکار و نظرات کاندیدا بود؛ شاید آنچه که بعد از سومین مناظره در محافل ارزشی، حداد عادل را بر سر زبان ها انداخت، آراء و نظرات بیش از حد نزدیک سعید جلیلی و حداد عادل بود؛ در مناظرات سعید جلیلی که  اکنون کاندیدای محبوب طیف گسترده ای از نیرو های ارزشی است در مناظرات یار و همراهی داشت که نظرات آن ها حول یک محور اصلی به نام گفتمان انقلاب متمرکز بود. دفاع از جلیلی در مقابل یکی از کاندید ها در سومین مناظره، و تایید نظر حداد عادل در خصوص سیاست خارجی و امریکا از سوی سعید جلیلی در حالی بود که در ان مناظره تمام کاندید ها به نظر حداد عادل نقد داشتند  و این  در حالی بود؛ که همه حداد عادل را متهم به شعار زدگی می کردند اما تنها سعید جلیل بود که در آن جمع سر خود به نشانه تایید تکان داد.

تمام این اتفاقات تنها منجر به اتخاذ یک نظر از سوی  طیف ارزشی و اصولگرا شد، بعد از مناظرات بسیاری  رقابت سعید جلیل و حداد عادل را یک اشتباه بزرگ که منجر به ضربه خوردن گفتمان انقلاب می دانستند و قائل به استعفای یکی از این دو فرد بودند.

حال اکنون باز دوباره حداد عادل، عادلانه و عاقلانه همان جور که در مجلس ششم و ایام فتنه از گفتمان انقلاب حمایت کرد و در صدد دفاع از آن در آمد، دوباره هرچند که تصمیمش به وی نفعی نمی رساند اما برای دفاع از خط اصیل و گفتمان انقلاب از رقابت در این دوره انتخابات ریاست جمهوری انصراف داد و این حرکت انقلابی نشان داد بیش از آنکه ائتلاف برای وی مهم باشد گفتمان انقلاب برای او با اولویت تر است.

ما همه با هم هستیم...

مناظره ی امروز فکر میکنم تکلیف خیلی ها رو مشخص کرد.
چند تا نکته ی کوتاه از نظر من :

* روحانی و عارف که بیش از پیش نشون دادند که هیچی از خودشون ندارند و فقط با نفی وضع موجود و سیاه نمایی اون از یک طرف و با چسبوندن خودشون به خاتمی و هاشمی(بقول غرضی عزیز) از طرف دیگه دنبال جذب رآی بودند.

*رضایی که فکر میکنه با کنار کشیدن از بحث های اصولگرا و اصلاح طلب خودش رو یه آدم فراجناحی نشون بده و از اون طرف با دم زدن از اقتصاد و هزار تومنی درآوردن و دائماً نالیدن از وضع موجود میتونه خودش رو منجی مردم نشون بده.جواب حداد بهش عالی بود:آقای رضایی یه طوری حرف میزنه که انگار فقط اون به فکر مردمه."
آقای رضایی بدجوری دنبال رای خاکستریه و خیلی از اصول خودش پایین اومده برای این رای ها

*از آقای ولایتی هم ممنونم.تکلیف خیلی از بچه مذهبی ها رو مشخص کرد.خیلی ها شک داشتند که بهش رای بدن یا نه ولی فکر میکنم بعد این مناظره و بیان مواضعش تو سیاست خارجی و اینکه معلوم شد سیاست ایشون هم همون سیاست سازشه و انتقاد های همراه با حرف های خلاف واقعش در مورد مذاکرات هسته ای نشون از رویکردش در مورد مقاومت بود.

*غرضی هم خیلی مرده (در این مناظره هم)

* درمورد قالیباف هم با وجود نقد هایی که به بعضی عقایدش دارم (که البته معتقدم بخاطر عدم آشنایی ش باشه ، نه از روی انحراف خط فکری ش) توی این مناظره اون رو تو خط انقلاب دیدم (البته در کل هم همینطوره).مثل رضایی و ولایتی نبود و وایساد جلوی هوچی گری های روحانی و مواضعش با یه کم اصلاح و تبصره و... قابل توجیهه.

* اما "مرد" های مناظره ی سیاسی امروز حداد و جلیلی بودند.انصافاً حرفاشون نه در دفاع خودشون و برای جلب توجه مخاطب و جذب رای ، که در دفاع از نظام و انقلاب بود.
شاید خیلی جاها با حرفاشون از رای های خاکستری خودشون هم می کاستند ولی چون انتخابات برای اون ها طریقیت نداره دفاع از آرمانها رو در مقابل اصلاح طلب ها از یک طرف و جلوی واداده های اصولگرا از طرف دیگه ، براشون مهمه ، انصافاً مردانه از مواضع مقاومت دفاع کردند.
از روی انصاف هم نگاه کنیم توی این دفاع از انقلاب جلیلی علمداری میکرد و همه ی هجمه ها چه از طرف اصلاح طلب ها ، چه از طرف واداده های اصولگرا به او بود و حداد هم در موضع دفاع از او بر می اومد.

در کل فکر میکنم اون هایی که گفتمان انقلاب براشون اولویت اوله توی انتخاب فرد اصلح ، توی این مناظره تکلیف شون مشخص شد.اما با توجه به اینکه خوش رقصی های عارف و روحانی و وحدت احتمالی اردوگاه اصلاح طلبی روی یکی از این دو نفر ، بر عزیزانی که هنوز میشه نام اصولگرا رو بر اون ها گذاشت واجبه که به وحدت برسند روی یک نفر.
بنده به شخصه که از ولایتی و رضایی ناامید شدم به کل ولی از دو عزیز حداد ، جلیلی انتظار دارم برای جلوگیری از انشقاق جریان حزب اللهی و بدنه ی اصولگرایی واقعی ، روی یک نفر به وحدت برسند.
جناب حداد که از ابتدا هم خیلی عزمش جزم نبود و به احتمال قوی با شناختی که از شخصیت انقلابی ایشون داریم ، در روزهای آتی ایشون در جهت تقویت گفتمان انقلاب کنار خواهند کشید.
از بین دو عزیز جلیلی و حداد هم باید دید انصافاً چه کسی نزدیک ترین گفتمان رو به انقلاب داره و بیشترین آشنایی و معرفت رو به مبانی دینی و انقلاب.
از نظر حقیر بهترین حالت در شرایط فعلی حمایت دکتر  حداد از دکتر جلیلی و در واقع از گفتمان انقلابه.

در کل منظور این بود که برای حامیان گفتمان انقلاب (از نظر من) الان این دو عزیز مطرح هستند و بقولی الان فقط این دو گزینه روی میز ماست و به قول رفقای!!! 88 مون :
ما همه با هم هستیم...

در مورد نامزدی سعید جلیلی

با توجه به قوت گرفتن نامزدی آقای سعید جلیلی از سوی جبهه پایداری،‌ در خصوص نامزدی ایشان و مسائل حاشیه ی آن مطالبی را می نگارم:

آقای دکتر سعید جلیلی آن هنگام که به عنوان دبیر شورای عالی امنیت ملی، سکان مذاکرات هسته ای را از آقای علی لاریجانی مستعفی ستاند،‌ کسی گمان نمی کرد این چهره ی ناشناس اینقدر در این عرصه خوب و محکم گام بردارد. آقای سعید جلیلی مشخصه هایی دارد که به راحتی نمی توان آنها را نادیده انگاشت. مهمترین مشخصه ی آقای سعید جلیلی این است که انتخاب ایشان به عنوان ریاست جمهوری در بلند مدت و حتی نامزدی ایشان در کوتاه مدت تأثیر به سزایی در مذاکرات هسته ای و تعاملات مربوطه خواهد گذاشت. احتمال قرار گرفتن آقای سعید جلیلی بر مسند ریاست جمهوری،‌ موجب می شود تا فرصت باقی مانده، سرعت و جدیت مذاکرات تضعیف نشده و حتی تشدید گردد.

شخصیت با صلابت آقای سعید جلیلی،‌ امید هیأت های مذاکره کننده و روسای کشورهای خارجی را از گرفتن امتیازات و حتی تضعیف جایگاه ایران در میز مذاکره را به نا امیدی مبدل کرده است،‌ پایداری انقلابی ایشان در همان دولت اول آقای احمدی ن‍ژاد،  گروه 5+1 را به پذیرش مذاکرات بدون پیش شرط مجبور کرد ولی با وقوع فتنه 88، دوباره کورسوی امید در دل دشمنان این کشور روشن و هرآنچه که در مذاکرات رشته شده بود پنبه شد و دشمنان هر آنچه که از فشار و تحریم در چنته داشتند حتی به قیمت اذیت خودشان،‌ رو کردند تا شاید ایران را تسلیم نمایند، ولی با آرامش یافتن فضای سیاسی ایران بعد از فتنه 88،‌ عملاً دوباره به میز مذاکره باز گذشتند و بازهم نتوانستند از مذاکرات شان به عنوان ابزاری در جهت تهدید و فشار استفاده کنند، عملکرد هیأت مذاکره کننده ی ایرانی در طول مذاکرات آنقدر خوب بود که از سوی رهبر معظم انقلاب مورد تقدیر و تحسین قرار گرفت.

از خصوصیات بارز دیگر آقای دکتر جلیلی، روحیه ی انقلابی گری،‌ ساده زیستی، مردمی بودن، خضوع،‌ ولایت مداری و البته بصیرت ایشان است، مواردی که روز به روز بر محبوبیت این چهره ی ناشناس سیاسی افزود، محبوبیتی که برای ایشان ایجاد می شد، نه از حرف که از عمل و کم حرفی ایشان حاصل شده بود. اهمیت ویژه ایشان به نماز اول وقت و تسلیم هیأت های مذاکره کننده به پذیرش این مهم، همواره برای ما ارزشمند و حتی تشویقی به اهیمت دادن به نماز بود،‌ اصرار بر انجام کارهای شخصی مانند حمل چمدان و کیف شان که توسط خودشان انجام می شد حتی با وجود درصد بالای جانبازی نشان از عزت نفس، خشوع و بی آزاری این عزیز داشت،‌ استفاده نکردن از امکانات وی‍ژه حتی برای مهمترین مأموریت های کاری وقرار گرفتن در کنار مردم عادی در هنگام سفرها، نشان از روحیه تواضع و ساده زیستی ایشان داشت و ایجاد ننمودن هیچ حاشیه و یا تنشی چه با گفتار و چه با رفتار در حالی که برهم زننده ی آرامش هیأت مذاکره کنندگان غرب بود، نشان از بصیرت و ولایت مداری و اوج ایمان ایشان را در رحماءبینهم و اشداءعلی الکفار دارد.

مجموعه ی مشخصه های فوق، ایشان را به عنوان شخصیتی که بتواند موجب ارتقای جایگاه ایران و تکمیل حماسه های انقلابی در حوزه های مختلف کشور به خصوص در اجرای اقتصاد مقاومتی گردد،‌ معرفی نموده است و قرار گرفتن چهره های فرزانه ای مانند استاد مصباح و شخصیت های علمی و اجرایی جوانی مانند باقری لنکرانی و فتاح و البته نگاه مبتنی بر شایسته سالاری جبهه ی پایداری، یقیناً می تواند یک دولت مبتنی بر برنامه و متشکل از نیروهای اجرایی سالم، متعهد، متخصص و جوان را نوید دهد.